ചെറിയ ഒരു ഓർമപിശകിൽനിന്നുമുള്ള തുടക്കം. ക്രമേണ ചിന്താശേഷി പോലും നഷ്ടപ്പെട്ട് ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയിൽകൂടി ചുറ്റുപാടുള്ളതൊന്നുമറിയാതെ എരിഞ്ഞടങ്ങുന്ന കുറെ ജീവിതങ്ങൾ . ഒരിക്കലും ഭേദമാവില്ലല്ലോ എന്ന സത്യവും ഉൾക്കൊണ്ടു മനോവേദനയിൽ നീറുന്ന പ്രിയപെട്ടവരും ...ഇതൊരു ഭാഗ്യമോ? അതോ നിർഭാഗ്യമായ അവസ്ഥ തന്നെയോ ? (ഓർമയുടെ പാളികൾ പോലും ദ്രവിച്ചുപോകതക്ക വിഷമുള്ള ചിലതൊന്നും കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യണ്ടല്ലോ,അതുകൊണ്ടാണ് ഭാഗ്യത്തെപറ്റി പറഞ്ഞത്) ഇവരുടെ കൂടെ സഹായത്തിനു തുണയാകേണ്ടത് നമ്മൾ മാത്രം...അവരെക്കാളും, മറ്റെന്തിനെക്കാളും ഓർമ അധികമുള്ള നമ്മൾ.... !!!
വളരെ പരിതാപകരമായ ഒരവസ്ഥ. ചിലരെ കണ്ടപ്പോളും കേട്ടപ്പോളും സങ്കടം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
ReplyDeleteനാം ഓര്മ്മഭാഗ്യം ഉള്ളവര്
ReplyDelete